Vijf vragen aan Remko Germeraad (directeur Alumax Boats) over het winnen van de aanbesteding voor de Koninklijke Marine.
“Dank je. Het is een officiële aanbesteding geweest. Verschillende partijen mochten inschrijven. De beoordeling ging niet alleen over prijs, maar ook over kwaliteit, onderbouwing en ervaring. Wij kwamen daarin als beste naar voren. Dat we al eerder voor Defensie hebben gebouwd, speelt natuurlijk niet mee. Maar het blijft een traject waarin je op inhoud moet overtuigen.”
“Je bent wekenlang met je hele team aan het puzzelen. Wat vraagt de opdrachtgever? Wat bedoelt hij tussen de regels door? En kunnen wij dat leveren – niet alleen op papier, maar vooral in de praktijk? Je moet laten zien dat je niet alleen kunt bouwen, maar ook begrijpt waarvoor je bouwt. Veiligheid, betrouwbaarheid en uitvoerbaarheid zijn doorslaggevend. Elke aanbieding is maatwerk. Zo’n traject dwingt je om kritisch naar je eigen organisatie te kijken. Kun je dit écht waarmaken? Dáár gaat het om. Wij gaan pas bieden als we daar honderd procent zeker van zijn.”
“Dat dit niet de eerste keer is, zegt veel. We bouwen al langer voor veiligheidsregio’s in Nederland én België en publieke opdrachtgevers zoals Rijkswaterstaat. De Koninklijke Marine is natuurlijk bijzonder, maar past wel in een lijn. We mogen ons intussen specialist noemen in boten voor veiligheid en defensie.”
“Het vraagt vakmanschap én discipline. Maar vooral: strakke communicatie. Zowel intern als extern. Je bouwt met een ‘harde’ planning — er is geen ruimte voor uitloop of misverstanden. Dat betekent tijdige inkoop, duidelijke afspraken met leveranciers én discipline op de werkvloer. Als team moet je er klaar voor zijn. Niet alleen in de productie, maar zeker ook in de overhead van het bedrijf. Wat ons ook sterk maakt, is hoe we de opdrachtgever betrekken in het hele proces. Een Programma van Eisen is belangrijk, maar het blijft een abstract document. Uiteindelijk draait het om de mensen die met die boot gaan werken: de bemanning en de technische dienst. Hen betrekken we actief. Je bouwt niet voor papier, je bouwt voor mensen. We nodigen ze uit, we luisteren. Want zij hebben de praktijkervaring. Daar leer je van. We verstaan dus niet alleen de kunst van het bouwen, maar ook van het luisteren.”
“Trots natuurlijk. Maar ook scherpte. Dit is geen opdracht om op uit te rusten — het is een uitnodiging om elke dag te blijven bewijzen dat ze gelijk hadden.”
Delen:
